Reisverslag Sri Lanka november 2011

Bezoek Sri Lanka november 2011.

Als eerste bezochten we het Anna Wilhelmina kindertehuis nabij Negombo,welke 4 december 5 jaar bestaat
Dit is een tehuis voor kinderen, die door de rechter bij hun ouder(s) zijn weggehaald of geen ouders meer hebben en dan geplaatst worden in dit gecertificeerde tehuis.
Een soort kinderbescherming eigenlijk waar kinderen een veilig huis hebben om te slapen eten en ruimte om te spelen.
De kinderen gaan overdag gewoon naar een reguliere school in de buurt .
Dit tehuis heeft toestemming om 50 kinderen te huisvesten en er zijn er nu  53 geplaatst.
Het beleid is dat er kinderen opgenomen worden vanaf 6 tot 16 jaar bij jongens en tot 18 jaar bij meisjes . Nadien moeten ze op eigen benen verder door het leven.
3 jaar geleden werd er vlak voor de kerst op de deur geklopt  en er stond iemand met een meisje in de armen van 3 jaar waarvan de moeder  overleden was en ze wisten niet waar ze naartoe moesten omdat de moeder verstoten was door de familie  en zijn maar naar het Anna Wilhelmina huis gekomen.
Zo werd afgesproken dat ze een paar weken mocht blijven en er een nieuwe plaats voor haar werd  gezocht.
Echter de kinderen namen de kleine op en verzorgde haar met veel liefde dus er is toch een uitzondering gemaakt op het leeftijdsbeleid..(zie foto: bewuste meisje is met rode jurk).Dit kind word nu ook het kerstkind genoemd.
Het viel op dat kinderen veel met elkaar delen. We hadden kado’s en snoep uitgedeeld en een jongentje  dat tijdens de uitdeling nog elders verbleef , werd door een meisje naderhand voorzien van snoep. Een geweldig beeld is dat.
Overigens schatten wij dat bewuste jongentje circa 4  jaar , maar bij navraag bleek hij 8 jaar te zijn. Omdat hij een gaatje in zijn hart heeft, groeit hij niet goed.
Hij kan op zijn twaalfde pas geholpen worden aan dit probleem.
De kinderen zijn er ondanks de situatie waar ze in zijn en het verleden dat ze meegemaakt hebben  ,vrolijk  en gemotiveerd .

De overheid legt de nadruk nu op aanleg van infrastructuur zodat onze bijdrage elk jaar voorlopig nog hard nodig is voor dit soort instellingen.

We kunnen mededelen dat het huis voor zwaar gehandicapte kinderen dat 14 jaar geleden in Mawanella gebouwd is op de grond van boeddhistische monniken onlangs is overgenomen door deze monniken. Ze dragen nu zelf de verantwoording voor het huis. De kinderen worden voorzien van eten door de lokale mensen en  het onderwijs wordt verzorgd door deze monniken  Dit vinden wij een goede ontwikkeling in het zelfstandig verzorgen van de kinderen.

We bezochten ook de school (special school)voor 19 geestelijken en lichamelijk gehandicapte kinderen in Madegama (zie foto)

Dit huis bestaat al geruime tijd en is geïntegreerd in een school voor “normale”kinderen.Hier geeft een zeer gemotiveerde juffrouw al jaren les  aan deze kinderen en probeert zoveel mogelijk uit het kind te halen.
Zo is een doofstomme jongen onlangs voorzien van een apparaat(cochleair implantaat) zodat hij weer kon horen hierdoor is het mogelijk dat deze jongen weer deel kan nemen aan regulier onderwijs .
Er is nu een klein meisje dat neurologische problemen heeft en daardoor haar ledematen niet goed kan bewegen, maar wel goed bij de tijd is .Zij heeft hulpmiddelen nodig om te trainen(lopen) .
zie onderstaande foto.

Steeds meer ouders vragen of het mogelijk is om hun kind naar deze school te brengen. Tot nu toe  zitten hun  kinderen de gehele dag in een hutje en wordt er niets mee gedaan.

De stichting heeft meerdere ouders van deze gehandicapte kinderen de mogelijkheid geboden om met onze bijdrage een ambacht te starten waarmee ze hun kind kunnen leren dit werk te doen en zo geld kunnen verdienen .Je moet dan denken aan : stenen maken (bikken of persen),schoenenslippers maken, plastic zakjes met kruiden sealen,(schooluniformen-) naaien tot een koe houden voor haar melk(producten). Wij voorzien deze mensen dan van de benodigde machines en spullen. Dit nieuwe project start net ,we zijn benieuwd of het goed opgepakt wordt.

Op  school met totaal circa 2000 leerlingen heeft de stichting aanvankelijk bijgedragen aan een maaltijd tussen de middag . Hierdoor kwamen meer kinderen naar school, leren wat en krijgen ook goed te eten.
Dit is jaren geleden overgenomen door de overheid en we zijn  trots dat dit goede voorbeeld navolging heeft gehad.

Zo steunt de stichting nog 61 zeer arme maar goed presterende  kinderen door een Scholarship. Dit is een steun door middel van betaling van een buskaart en basis materialen(schriften,schoenen) .
We spraken met een aantal leerlingen en zij hadden grootse plannen voor na hun diploma.
Deze leerlingen zijn overigens geselecteerd uit een totaal aantal van 3260 leerlingen .

Ter verbetering van de kwaliteit van het onderwijs engels ,ondersteunen we al enkele jaren door leraren engels aan te stellen en salaris te betalen .Dit om de kinderen meer kans te geven in deze engels georiënteerde maatschappij.
We hebben met diverse leerlingen engels gepraat en ze waren trots dat ze het konden spreken.
Het is enorm motiverend dat kinderen zich zo storten op iets wat ze leuk vinden.

Ook hebben we de moslim school bezocht in Monaragala. Deze wordt strak en positief  georganiseerd ook hier is de special school geïntrigeerd , de gehandicapte leerlingen deden een voordrachtje voor de overige leerlingen wat  net als in Nederland gebeurt.(zie foto)

Ook op deze school zijn 10 scholarships aanwezig ,voor kinderen die goed presteren.

Er zijn nu 6 scholen die met een soort rijdende bibliotheek werken. Je moet dan denken aan  bakken met boeken die  iedere 3 maanden doorgeschoven wordt naar de volgende school. Door dit systeem hoeven er minder boeken aangeschaft te worden en kunnen ze door meer kinderen gelezen worden.
Dit blijkt een succes en er hebben zich al scholen gemeld om in dit systeem mee te mogen doen.

Het is goed dat we regelmatig het land bezoeken (uiteraard geheel op eigen kosten ) zodat we kunnen zien dat de mensen zich goed ontwikkelen en de steun waarderen, op deze manier wordt iedere geschonken euro goed besteed.